اطلاعات کلی درباره آلمان
رتبه کشور آلمان در زمینه خدمات دوم است، این کشور 73 درصد از فضای شغلی خود را در بخش خدمات به کار گرفته است. کشور آلمان در زمینه حمل و نقل، هتل ها و همینطور رستوران ها و بخش های مالی رتبه خوبی را به خود اختصاص داده است. تولید ناخالص داخلی در سال 20 برای کشور آلمان 3.684 تریلیون دلار اعلام شده است. به این ترتیب این کشور قدرت 5 برابری را در زمینه خرید به نسبت سایر کشورهای مشابه به خود اختصاص داده است. از بین 500 شرکت بزرگ دنیا در حدود 37 شرکت مربوط به کشور آلمان است. که نشان از قدرت اقتصادی بی نظیر این کشور خواهد بود. برلین پایتخت فرهنگی ی آلمان محسوب می شود و جاذبه های دیدنی زیادی را به خود اختصاص داده است. در سال 2016 رشد مهاجرت ایرانیان از طریق ویزای تحصیلی به این کشور بسیار زیاد بود در سال 2017 در زمینه کسب و کار شاهد رشد 22 درصد ایرانیان مقیم آلمان بودیم این در حالی است که در سال 20 در زمینه کارآفرینی و ثبت شرکت این کشور توانسته رتبه بالایی را به خود اختصاص دهد. حدود 95 درصد از مردم کشور آلمان به زبان آلمانی صحبت می کنند و البته زبان های صربی در بخش شرقی این کشور نیز دیده می شود. در حدود 6 درصد از مردم آلمان در مرز دانمارک زندگی می کنند. مذهب رسمی مردم آلمان مسیحیت است و در حدود 34 درصد از نها پروتستان هستند.
آشنایی با آداب و رسوم مردم آلمان
هر کشوری آداب و رسوم مخصوص خود را دارد، آشنایی با این رسوم موجب ارتباط بهتر با مردمان آن کشور میشود. بهتر است قبل از مهاجرت و یا مسافرت به آلمان، با آداب و رسوم کشور آلمان آشنا شوید…
یکی از آداب و رسوم کشور آلمان، منظم بودن و برنامه ریزی دقیق آنهاست. به همین دلیل تمام امور خود را در زمان مشخص انجام میدهند و سر ساعت مقرر در قرارهایشان حاضر میشوند.
به طور مثال دقیقا راس ساعت کار خود را شروع و زمان پایان کار، محل کار خود را ترک مینمایند در غیر این صورت به این معنا تلقی میشود که شخص برای انجام امورش برنامه ریزی درستی نداشته است.
آلمانی ها همانطور که در امور بیرون از خانه بسیار قانون مند هستند، در منزل نیز حریم شخصی خود را حفظ میکنند و مسائل مربوط به کار را به خانه راه نمیدهند و بیشتر تمایل دارند بستگان و آشنایان نزدیک خود را به منزلشان دعوت کنند.
از سه ویژگی بارز مردمان آلمان میتوان به پس انداز، سخت کوشی و احترام اشاره کرد به ویژه احترام به بزرگ ترها و افراد محترم مانند دکتر و معلم خود.
حیوانات خانگی یکی دیگر از علاقه مندی های آلمانی هستند به طوریکه در مجموع حدود هفت میلیون حیوان خانگی وجود دارد.
احوالپرسی و خداحافظی
معمولا وقتی وارد مکانی میشوید یا آنجا را ترک میکنید با حضارش تعاملی خواهید داشت، چه خانه، مغازه، اداره یا هر جای دیگری باشد. شاید در کشوری مثل آمریکا یا انگلستان وقتی به مهمانی دعوت شوید، هنگام ورود همان سلام کردن کفایت داشته باشد ولی در آلمان به دیگران معرفی میشوید و در ادامه باید با اکثر حضار دست بدهید.
آداب و رسوم غذاخوری
از دیگر آداب و رسوم کشور آلمان آداب غذاخوردن است. هیچ گاه سر میز غذا و یا در رستوران، آرنج خود را روی میز قرار ندهید و باید هنگام خوردن غذا چنگال باید در دست راست قرار گیرد و در پایان خوردن غذا، چاقو و چنگال را کنار یکدیگر قرار دهید.
هنگام خوردن غذا اجازه دهید میزبان به شما اجازه ی نشستن دهد.
انعام دادن کاری رایج در بین آلمانی ها است که معمولا 15 درصد از قیمت غذا را به گارسون میدهند.
رسمی یا غیر رسمی
معمولا برای انگلیسی زبانها روش مشخصی برای صحبت رسمی یا مودبانهتر وجود دارد و با جایگزینی تعدادی از کلمات میتوان صحبتهایمان را رسمیتر جلوه دهیم، مثلا با خانم یا آقا خطاب کردن مخاطبمان ولی به هیچ وجه ضمایر را عوض نمیکنیم. در زبان آلمانی این روش کمی متفاوتتر است، نه تنها ضمایر را با کلمات دیگری جایگزین میکنند بلکه اگر شخصی با نام خانوادگی و عنوان حرفهاش به شما معرفی شد بهتر است همانگونه خطابش کنید. مثلا پروفسور دکتر مولر.
بازیافت زباله ها و تولید زباله کمتر
بازیافت زباله از اساسی ترین آداب و رسوم کشور آلمان است که در بین مردم جا افتاده است. در کشور آلمان جدا کردن زباله های تر و خشک به صورت جدی انجام میگیرد و علاوه بر آن برای برگرداندن بطری های شیشه ای و پلاستیکی، مبلغی را دریافت میکنند.
به افراد زل نزنید
ی در فرهنگ آلمانیها به شکل گستردهای پذیرفته شده است، مثلا برای رفتن به سونا هم باید بدون لباس بروید. ضمنا در سواحل آلمان، استخرها و رختکنهای این کشور ایرادی ندارد که لباسی به تن نداشته باشند و آنها حتی سعی نمیکنند خود را بپوشانند، باید بدانید که برای خود آنها این موضوع مسئله خاص و غیرعادی نیست. برای همین زل زدن به این افراد رفتار ناشایستی است و ممکن است با عکسالعمل آنها مواجه شوید.
جنگ، کفش داخل خانه
برای اقامت در آلمان یا حضور در خانه آلمانیها باید کفش مخصوص خانه هم داشته باشید، چون آلمانیها انتظار دارند که هنگام ورود به خانهشان کفشتان را دربیاورید. حتی ممکن است اکثر آنها در این مواقع به شما تذکر دهند، پس از این برخورد ناراحت نشوید. وقتی داخل خانه نشستهاید و یکی از اعضای خانواده در را به روی شما میبندد از رفتارش ناراحت نشوید، این وما به این معنی نیست که تمایلی به حضور شما در خانه ندارند بلکه میخواهند روی کارشان تمرکز کنند. ضمنا در طول صحبت خود هیچ اشارهای به جنگهای آلمانیها نکنید.
زبان در آلمان
زبان آلمانی زبان رسمی کشور است. بسته به شهرهای مختلف کشور آلمان، گویش و لهجه آنها نسبت به زبان آلمانی کمی متفاوت است. زبان دانمارکی و سوربیبه مقدار کم صحبت میشود، صحبت به زبان انگلیسی و فرانسوی نیز کمی رایج است.
در سالیان اخیر بحث مهندسی فرهنگی ، مقاومت فرهنگی، ضد فرهنگ و نظیر آن بسیار در رسانه ها به گوش می رسد و سمینارها و برنامه های متفاوتی درباره آن بر پا می شود. اما سئوال این است که فرهنگ چیست؟
شاید هیچ کدام از واژه های علوم اجتماعی به اندازه فرهنگ دارای تعاریف متعدد نبوده است. اما برای کشوری مثل ما که فرهنگ یکی از دغدغه های اصلی آن است پذیرفتن یک تعریف اساسی به نظر می رسد.
فرهنگ مجموعه منسجمی است از ابزار و وسایل و اجناس مصرفی، منشورها و قوانین اساسی برای گروه های گوناگون اجتماعی اندیشه ها و پیشه ها باورها و آداب و رسوم.
چه فرهنگ ساده باشد و چه فرهنگ پیچیده باشد در هر حال با دستگاه گسترده ای مواجه می شویم که بخشی از آن مادی و بخشی از آن انسانی و بخشی از آن معنوی است، دستگاهی که بشر به کمک آن از عهده ی حل مشکلات مشخص و ویزه که سر راه او قرار می گیرد بر می آید.
طبق تحقیقات بروکر و کلاید کلو انسان شناسان آمریکایی از زمانی که تایلر انسان شناس انگلیسی تعریف خود را در کتاب فرهنگ ابتدایی در سال 71 ارائه داد و تا 32 سال بعد کسی به تعریف مجدد فرهنگ مبادرت نکرد و تا سال 1920 تنها شش تعریف به آن اضافه شد ولی از سال 1920 به بعد بود که تلاشی بزرگ برای توضیح و تبیین فرهنگ صورت گرفت و این تا اندازه ای نتیجه رشد انسان شناسی بود.
کروبر و کلو در کتاب خود به نام "فرهنگ: مروری انتقادی بر مفاهیم و تعاریف" 164 تعریف از آن نقل کردند که از "رفتار آموخته شده" تا "تصورات در ذهن" و "یک مکانیسم دفاعی روانی" و . را در بر می گرفت.
فرهنگ نظام پیچیده و پویای اجتماعی است که در روند تکامل وجود اجتماعی انسان برای انطباق و سازگاری هر چه بهتر و بیشتر با محیط طبیعی و اجتماعی و ادامه زندگی هر چه غنی تر، متعالی تر و خلاق تری از سوی انسان جمعی آفریده و پرورده می شود و از نسلی به نسل دیگر به عنوان میراثی اجتماعی انتقال می یابد، به عنوان کل تجزیه ناپذیری دال بر و شامل خصوصیات روحی و عقلی، باورها، جهان بینی ها، خصلت ها، مهارت ها، اخلاق، رسوم، ارزش ها و اعتقادات مذهبی، رفتار و راه و رسم زندگی، علوم، هنر، مجموعه نظام های نمادین می شود.
فرهنگ وتعابیر مختلف آن
از قرن شانزدهم تا قرن نوزدهم واژه فرهنگ به شکل گسترده ای برای تبیین کامل ذهنی افراد بشر و رفتار شخصی از راه آموزش به کار گرفته شد. این امر، نوعی گسترش استعاری اندیشه آباد کردن زمین و اعمال زراعی بود. در طول این دوره واژه فرهنگ کم کم به معنای بهبود و اصلاح جامعه در کلیت آن نیز به کار رفت و به منزله نوعی معادل ارزشی» برای تمدن» استفاده شد.
از آن پس مفهوم زمان معنای خاصی پیدا کرد، یعنی ملل اروپایی را به عنوان دارندگان فرهنگ» با وحشی گری» آفریقا مقایسه می کرد. سپس در دوره انقلاب صنعتی کاربرد تازه ای برای واژه و معنای فرهنگ آغاز شد. از آن پس این واژه را تنها برای سنجش معنوی به کار می بردند، به این معنا که فرهنگ دیگر ارتباطی به تغییرات مادی و زیربنایی نداشت و در اواخر قرن نوزدهم تعاریف فرهنگ تاکید بر سنت و زندگی روزمره به عنوان ابعاد فرهنگ داشت.
ادوارد تایلر: "فرهنگ مجموعه پیچیده ای است که در برگیرنده دانستنیها، اعتقادات، هنرها، اخلاقیات، قوانین، عادات و هر گونه توانایی دیگری است که به وسیله انسان، به عنوان عضو جامعه، کسب شده است."
سیگموند فروید: "فرهنگ را سیستمی از دفاع ها تعریف کرد که مشتمل است بر جابجایی پیش رونده اغراض غریزی منع تکانه های (تحریکات) غریزی."
لسلی وایت: "فرهنگ را مکانیسمی خاص و عینی دانست که آدمی برای سازگاری با محیط خویش آنرا بکار می گیرد."
گی روشه: "فرهنگ مجموعه بهم پیوسته ای از شیوه های تفکر و احساس و عمل است که کم و بیش مشخص است و توسط تعداد زیادی افراد فراگرفتهمی شود و بین آنها مشترک است و به دو شیوه عینی و نمادین بکار گرفته می شود تا این اشخاص را به یک جمع خاص و متمایز مبدل سازد."
روبرت برستد: "فرهنگ عبارت از آن کل مرکبی است که مولفه های آن عبارتند از هر آنچه در آن فکر می کنیم یا انجام می دهیم یا مالکش هستیم، به عنوان اعضایی در جامعه."
گزاویه دوبوئی: "فرهنگ عنصری است شامل همه کنشها و واکنش های فرد و محیط پیرامون او با بعد زیرین زندگی گروه های اجتماعی، یعنی مجموعه روشها و شرایط زیست یک جامعه که براساس بنیاد مشترک از سنتها و دانشها و نیز اشکال مختلف بیان و تحقق فرد در درون جامعه، به هم پیوند خورده است."
بروس کوئن: "فرهنگ را می توان به عنوان مجموع ویژگیهای رفتاری و عقیدتی اکتسابی اعضای یک جامعه خاص تعریف کرد."
اما نکته اساسی در همه این تعاریف مفهوم اکتساب است فرهنگ با هر تعریف و تعبیری امری غریزی نیست و اکتسابی است و هر گروه یا جامعه ای ولو این که توسط جوامع بزرگتر و گاه مترقی تر ، بی فرهنگ نامیده شوند، دارای فرهنگ خاص خود هستند. کما این که فرهنگ امروز اروپا از رویارویی فرهنگ رومی که خود را بر تر می دانستند و فرهنگ ژرمن ها ، توتن ها ، وایکینگ ها ، ساکسون ها و گل ها و.اقوامی به وجود آمده است که توسط رومی ها بی فرهنگ یا بر بر خوانده می شدند.
زبان ترکی استانبولی
زبان ترکی استانبولی یکی از زبان های گروه آلتای خانواده اورال آلتای است که از بالکان تا منطقه دریای خزر مورد استفاده قرار می گیرد.
براساس اسناد موجود، قدمت این زبان به 8500 سال قبل برمی گردد و این اسناد، کلمات گزیده ای است که به خط میخی بر روی کتیبه های سومری نوشته شده است.
ریشه زبان ترکی عثمانی به زبان ترکی منطقه اوغوز برمی گردد. زبان ترکی استانبولی که در منطقه جغرافیایی امپراطوری عثمانی و به ویژه ترکیه مورد تکلم قرار می گیرد، پنجمین زبان پرکاربرد دنیا است.
زبان ترکی، یک زبان فنی با کاربرد وسیع می باشد که در قالب فاعل گزاره فعل” مورد استفاده قرار می گیرد.
زبان ترکی استانبولی در اروپا و آسیا از جمله مناطق بالکان، جزایر دریای اژه، آناتولی، قبرس و خاورمیانه به عنوان زبان نوشتاری و یا زبان مکالمه ملت ها مورد استفاده قرار می گیرد.
گویش استانبولی” به عنوان منبع و مرجع زبان نوشتاری ترکیه استانبولی ترکیه محسوب می شود.
زبان ترکی استانبولی در کدام کشورها به عنوان زبان رسمی محسوب می شود:
براساس قانون اساسی سال 1982 جمهوری ترکیه، زبان ترکی استانبولی زبان رسمی این کشور می باشد. در همان قانون اساسی آمده است که این بند” غیرقابل تغییر بوده و امکان ارائه پیشنهاد برای تغییر زبان رسمی کشور ترکیه وجود ندارد.
در قبرس شمالی، زبان ترکی استانبولی زبان رسمی محسوب می شود. براساس قانون اساسی جمهوری قبرس (قبرس جنوبی)، زبان رسمی این جمهوری یونانی و ترکی استانبولی می باشد ولی به دلیل مشکلات و مسائل ی پیش آمده در این جمهوری، عملاً زبان ترکی استانبولی مورد بی توجهی قرار گرفته است.
در استان کرکوک عراق (در شمال عراق)، زبان ترکی استانبولی به عنوان زبان رسمی گویش مردم شناخته میشود.
در مناطق غربی مقدونیه و همچنین بخش های عمده ای از کوزوو، زبان ترکی استانبولی، زبان اصلی گویش مردم بوده و مورد تأیید دولت ها می باشد.
در رومانی نیز این زبان به عنوان زبان گروه اقلیت مورد قبول دولت می باشد.
رواج غیر رسمی زبان ترکی استانبولی:
در برخی از کشورهای اروپایی و آسیایی، علیرغم استفاده گسترده از زبان ترکی استانبولی، این زبان به رسمیت شناخته نشده است.
زبان مادری 10 درصد از مردم بلغارستان، ترکی است و تلویزیون دولتی بلغارستان برای این گروه از جمعیت، برنامه ترکی پخش می کند. در مدارس برخی از استان های بلغارستان نیز این زبان، زبان دروس انتخابی می باشد.
زبان ترکی استانبولی در بخش هایی از یونان نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
ترکی استانبولی در قرن های اخیر:
زبان ترکی آناتولی قدیم مربوط به قرن 13 الی 15
زبان عثمانی کلاسیک مربوط به قرن 16 الی 19
زبان عثمانی نو مربوط به قرن 19 الی 20
زبان ترکی استانبولی ترکیه نوین، قرن بیستم تاکنون
تبادل کلمات با سایر زبانها:
بخشی از کلمات زبان ترکی استانبولی از زبانهای عربی و فارسی وارد شده اند. تعدادی از کلماتی که از زبان عربی و فارسی وارد زبان ترکی شده اند، بهمیزانی دچار تغییر گشته اند که در مواردی حتی معنی و مفهوم کلمه نیز تغییر کرده است. به غیر از زبانهای عربی و فارسی، کلماتی از زبانهای فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی، یونانی و آلمانی نیز وارد این زبان شده است.
کلمات زبان ترکی نیز وارد زبانهای دیگر از قبیل زبن های صربی (3490 کلمه)، فارسی (2969 کلمه)، یونانی (2984 کلمه)، آلبانیایی (2622 کلمه)، رومانیایی (2780 کلمه)، روسی (2476 کلمه)، عربی (1990 کلمه)، مجاری (1982 کلمه)، اکراینی (800 کلمه)، انگلیسی (470 کلمه)، چینی (2891 کلمه)، چک (248 کلمه)، اردو (227 کلمه)، آلمانی (166 کلمه)، ایتالیایی (146 کلمه) و فنلاندی (115 کلمه) گردیده است.
محبوبیت:
علاوه بر جمعیت 80 میلیونی ترکیه 85 ملیون نفر در دنیا به زبان ترکی استانبولی مسلط میباشند، یکی از دلایل اصلی جذب این جمعیت میلیونی به سمت زبان ترکی استانبولی یادگیری راحت و شیرین این زبان نسبت به دیگر زبان ها است. شما هم اگر به این زبان علاقه دارید میتوانید با تهیه آموزش زبان ترکی از همین سایت به این جمعیت 85 میلیونی در جهان اضافه شید.
شاید بتوان گفت که آفریقا بکرترین و دست نخورده ترین مکان جهان است و هنوز هم چیزهای زیادی در آن یافت می شود که از قرن ها پیش دیگر در سایر نقاط جهان یافت نمی شوند. این روزها اگر بخواهید حیات وحش دوست داشتنی را ببینید یا با زندگی قبایل بدوی آشنا شوید آفریقا بهترین مقصد شما خواهد بود. در این قاره ی شگفت انگیز هنوز هم قبایلی وجود دارند که بدور از هیاهوی دنیای مدرن اطرافشان، هنوز هم همان سنت های قدیمی خود را انجام می دهند که از نظر انسان امروزی بسیار بدوی و غیرقابل باور خواهد بود. در ادامه ی این مطلب می خواهیم شما را با چند سنت جالب و باور نکردنی که هنوز در میان قبایل آفریقایی وجود دارند آشنا کنیم. با ما همراه باشید.
۱- یدن عروس
در قبیله ی لاتوکا در
سودان، وقتی که یک مرد جوان می خواهد ازدواج کند باید روش جالبی را برای بدست
آوردن همسر آینده اش انتخاب کند و آن چیزی نیست جز این که همسر آینده اش را بد.
والدین و بزرگ ترهای خانواده ی مرد جوان به خانه ی پدر دختر رفته و از او می
خواهند اجازه ی ازدواج دخترش را با پسر آن ها بدهد. در صورتی که وی با این موضوع
موافقت کند در برابر چشم همه خواستگار را به نشانه ی پذیرفتن درخواست او کتک خواهد
زد. اما در صورتی که پدر با ازدواج دخترش موافقت نکند خواستگار دست بردار نبوده و
در صورت رضایت ندادن خانواده ی دختر او را خواهد ید.
۲- جشن خوِتا
در مناطق کیپ شرقی» در آفریقای جنوبی، مردان جوان قبیله ی خوسا» Xhosa» با رسیدن به سن بلوغ در مراسمی به نام اولوالوکو» Ulwaluko» شرکت میکنند. این مردان جوان که به انها آباخوتا» Abakhwetha» گفته میشود ابتدا بدون بی حس کردن ختنه شده و سپس در حالیکه در یک پتو پیچیده شده اند و صورتشان با گل پوشانده شده همراه با مقدار کمی آذوقه باید دهکده را ترک کرده و به سمت جنگل میروند.
این افراد باید به مدت ۲ ماه دور از منزل و در داخل سازه ای که توسط افراد بالغ روستا برای اینکار ساخته شده هست مانده و بتوانند امورات خود را بگذرانند. بعد از پایان دو ماه اقامت در جنگل آنها به روستا بازگشته و دیگر عنوان پسر» به آنها اطلاق نمیشود. در ادامه پتوی دیگری که متفاوت از قبلی هست به آنها داده خواهد شد. این مراسم اجباری بوده و انتقاداتی به خشونت و سختی آن وجود دارد.
۳- قیمت گذاشتن روی عروس
لابولا یکی از رسوم بسیار قدیمی و بحث برانگیز در میان قبایل جنوب آفریقا این است که خانواده ی عروس و داماد به خاطر قیمتی که داماد باید برای عروسش بپردازد با هم گفتگو می کنند. تمامی این مذاکرات باید روی کاغذ ثبت شود و به صورت تلفنی یا رو در رو امکان نخواهد داشت. حتی دو خانواده تا زمانی که چانه زنی های کتبی به پایان نرسیده حق حرف زدند ندارند.
۴- تف کردن به معنای دعای خیر
اعضای قبیله ی ماسایی در
کنیا و تانزانیا تف کردن را روشی برای ابراز کردن دعای خوشبختی می دانند. مردان با
ریختن آب دهان خود روی بدن نوزادان برای او آرزوی خوشبختی می کنند و بر این باورند
که اگر این کار را نکرده و یا با روش های دیگر تولد او را تبریک بگویند بدون شک آن
بچه نفرین شده خواهد شد. جنگجویان ماسایی نیز قبل از دست دادن با بزرگان قبیله ی
خود آب دهانشان را کف دست خود می ریزند.
۵- زن هایی که خانه هایی متعلق به خود
دارند
در قبیله ی گیو در ساحل عاج هر زن یک خانه ی کوچک دارد که همراه با کودکان خود و تا زمانی که به اندازه ی کافی بزرگ شدند در آن زندگی می کند. فرزندان هیچ گاه با پدر خود زندگی نمی کنند و وقتی که به اندازه ی کافی بزرگ شدند از پیش مادر نیز رفته و زندگی خود را دنبال می کنند.
۶- زن هایی که نمی توانند برای مرگ مردان
قبیله عزاداری کنند
در جنوب غربی کنگو قبیله
ای به نام سوکو وجود دارد که مردم آن احترام زیادی برای نیاکان و افراد مسن قبیله
قائلند و وقتی که یکی از افراد کهنسال قبیله می میرد مراسم یادبودی در میان جنگل
برگزار می شود. در این مراسم هدایا و یادبودهایی برای گرامیداشت یاد شخص درگذشته
از جانب مردان قبیله اهدا می شود اما ن قبیله و افراد دیگر قبایل حق حضور در
این مراسم را نخواهند داشت.
۷- پسرانی که توسط دایی هایشان بزرگ می
شوند
در قبیله ی سونگو در آنگولا وقتی که پسربچه های به سن ۵ یا ۶ سالگی می رسد نزد دایی هایشان فرستاده می شوند. در واقع در این قبیله، مردان از طرف خانواده ی مادری ارث برده و جایگاه اجتماعی شان را دریافت می کنند.
۸- اندازه گیری ثروت بر اساس گاو
در قبیله ی پوکوت در کنیا، میزان ثروت یک خانواده بر اساس تعداد گاوی که دارد مشخص خواهد شد. مردمان این قبیله بر اساس چیزی که در زمین هایشان کاشته اند به دو گروه مردم کشاورز» ومردم گاودار» تقسیم می شوند اما در هر صورت ثروت آن ها بر اساس تعداد گاوی که دارند سنجیده خواهد شد. تعداد نی که یک مرد می تواند اختیار کند به تعداد گاوهایی که دارد بستگی خواهد داشت.
۹- زندگی با حیوانات
مردم قوم ماسایی در کنیا و تانزانیا قوانین سخت گیرانه ای برای کشتن جانوران وحشی دارن. آن ها عمدتاً دامداری می کنند اما به حیوانات وحشی دست درازی نخواهند کرد. در واقع هر خاندانی خود را منتسب به یک گونه ی خاص جانوری می داند و هر خانواده، حیوانی که منتسب به خود می داند را در کنار خود داشته و مانند یکی از اعضای خانواده با آن رفتار خواهد کرد.
۱۰- کتک کاری خواستگاران
قبیله ی فولانی در کشورهای مختلفی در غرب آفریقا زندگی کرده و سنتی به نام شارو را دنبال می کنند. شارو زمانی رخ می دهد که دو مرد جوان می خواهند با یک زن ازدواج کنند. بدین ترتیب این دو برای بدست آوردن عروس و کذب رضایت پدر و خودِ عروس باید با یکدیگر مبارزه کنند. در این حین این افراد باید هیچ نشانی از درد را در چهره و حرکات خود نشان ندهند و در نهایت فردی که در این امر موفق باشد عروس را بدست خواهد آورد.
۱۱- تمیز کردن بدن مرده
مردم قبیله ی چوایکی از
بزرگ ترین قبایل مالاوی هستند که در سراسر آفریقای جنوبی و مرکزی زندگی می کنند.
وقتی یکی از افراد این قبیله می میرد، جنازه ی او را به جنگل برده و گلوی او را می
برند آب را با فشار وارد بدنش می کنند تا به اصطلاح تمیز شود. آن ها این کار را تا
زمانی که روده ها و معده ی شخص مرده کاملاً پاک شود ادامه می دهند.
۱۲- ضد آفتاب قرمز
مردم قبیله ی هیمبا در شمال نامیبیا صورت هایشان را با ترکیبی از چربی طبیعی و یک نوع خاک رس خاص که به دلیل داشتن مقادیر زیادی اکسید آهن قرمز رنگ است می پوشانند تا از صورت خود در برابر نور شدید آقتاب محافظت کنند. به همین دلیل مردم هیمبا اکثراً پوستی متمایل به رنگ قرمز دارند.
13- قبیله ی مورسی، صفحات داخل لب
صفحات گرد داخل لب ها که به انها Dhebi a Tugion» گفته میشود توسط ن قبیله ی مورسی در نزدیکی منطقه ی جینکا» در دره ی اومو» در اتیوپی مورد بهره گیری قرار میگیرد. این قبیله یکی از معدود قبیله ها در شرق آفریقاست که هنوز این سنت قدیمی را ادامه میدهند. اما باستان شناسان صفحاتی را در این منطقه پیدا کرده اند که بیش از ۳۰ سال پیش مورد بهره گیری قرار گرفته اند. به گفته ی پزشک جروم لوییس از کالج لندن:” از این صفحات بعنوان یک وسیله ی زیبایی بهره گیری میشود. همین طور این صفحات روشی منحصر به فرد برای متمایز کردن فرد از دیگران محسوب میشود”.
بعد از سوراخ کردن لب پایین با یک میخ چوبی هر چند وقت یکبار میخ چوبی بزرگ تری جایگزین میخ قبلی میشود تا اینکه سوراخ لب به اندازه ی کافی باز شده و یک صفحه ی سرامیکی نعلبکی شکل در داخل آن قرار میگیرد که با گذشت زمان باعث بازتر شدن لب خواهد شد. ممکن هست شعاع این صفحات به ۲۰ سانتیمتر نیز برسد.
از خدمات یک دارالترجمه رسمی می توان به ترجمه تخصصی اشاره نمود. افرادی که نیاز به ترجمه مدارک رسمی خود مانند: مدارک شناسایی، مدارک مالکیت، مدارک تحصیلی، سند ازدواج و غیره دارند، باید توجه داشته باشند که علاوه بر ترجمه نیاز به مجوزها، مهر و تاییده های لازم این مدارک برای وزارت امور خارجه، قوه قضاییه، وزارت علوم و … نیز خواهند داشت و از لحاظ قانونی تنها دفاتر ترجمه رسمی مورد تایید برای انجام این امور می توانند اقدامات لازم را انجام دهند. در ادامه به توضیحاتی کوتاه درباره انواع ترجمه می پردازیم.
ترجمه ریز نمرات دانشگاهی و مدارک تحصیلی
امروزه افرادی که قصد ادامه تحصیل در خارج از کشور را دارند باید تمامی مدارک تحصیلی و همچنین ریز نمرات خود را ترجمه کنند و این ترجمه باید به صورت رسمی و با تایید دادگستری و وزارت امور خارجه باشد.
ترجمه اسناد و مدارک
برای ترجمه ی رسمی برخی از مدارک نیاز به تایید ترجمه توسط دادگستری و وزارت امور خارجه است، قابل ذکر است که دارالترجمه رسمی مرکز تجارت جهانی فردوسی این تاییدات را انجام میدهند و نیازی نیست خود شخص اقدامی در این راستا انجام می دهد.
افرادی که مزدوج شده اند در صورتی که قصد مهاجرت، کار یا سفر برون مرزی دارند، نیازمند سندی برای احراز تاهل خود هستند که باید بتوانند این ادعای خود را ثابت کنند و هیچ چیزی به جز سند ازدواج نمی تواند این امر را میسر سازد.
ترجمه رسمی کارت ملی و شناسنامه
در فعالیت ها و تعاملات شما با کشورهای خارجی شما نیاز دارید تا هویت خود را به ارگان ها و شرکت های مختلف معرفی کنید. مدارک هویتی مانند شناسنامه و کارت ملی باسد به صورت رسمی و با مهر دفتر ترجمه رسمی انجام گیرد.
ترجمه تخصصی
این نوع از ترجمه بیشتر در رشته ها و شغل ها و تخصص هایی که نیاز به ترجمه عبارات و کلمات تخصصی استفاده می شوند. باید گفته شود که ترجمه دارای زیر شاخه های بسیار مختلف است که ترجمه تخصصی ار مهم ترین این زیر شاخه محسوب می شود.
منبع : دارالترجمه رسمی مرکز تجارت جهانی فردوسی
هند کشوری است با هزاران سنت و آداب و رسوم منحصر بفرد از جمله انواع مراسم سنتی و جشنها و آیینها و اعیاد و تعطیلات که دارای تقویم خاص هستند. براساس سال قمری مهمترین اعیاد در هند جشن دیوالی است. از دیگر مراسم هندیان جشن روشنایی است که قریب به 8 میلیون هندی لامپهای کوچک و بزرگی را در این شب روشن مینمایند. از دیگر مراسم هندیان آیین دویسرا در اولین روز ماه هندی (آشوین) که در آن مردم انواع رنگها را بر سر و صورت خود و دیگران میپاشند که در اصل با اینکار فصل تابستان را آغاز مینمایند.
مراسم ازدواج در هند بسیار باشکوه و مجلل برگزار می شود و جشنی رنگارنگ و شاد به حساب می آید. به طور سنتی مراسم ازدواج در هند سه روز طول می کشد و در طی این سه روز مراسم های مختلفی برگزار می شود. احتمالا تا به حال در فیلم های هندی این مراسم زیبا و باشکوه را دیده اید و شاید دوست داشته اید در مورد رسم و رسوم ازدواج در هند بیشتر بدانید. امروز می خواهیم شما را به یک عروسی هندی دعوت کنیم و شما را با آداب و رسوم برگزاری مراسم ازدواج در هند آشنا کنیم.
لباس عروس
همه ما لباس عروس را به رنگ سفید می شناسیم و تصور رنگ دیگر برای لباس عروس برایمان غیرممکن است. اما جالب است بدانید که در مراسم ازدواج در هند رنگ لباس عروس باید قرمز باشد! مراسم عروسی و ازدواج در هند جشن باشکوه رنگ هاست و لباس عروس هم از این قاعده مستثنی نیست. در رسم و رسوم هندی لباس عروس یک ساری قرمز است که با رنگ های روشن و طلادوزی های زیبا تزئین شده است. البته گاهی لباس ساری عروس به رنگ های نارنجی و زرد هم دیده می شود. رنگ قرمز در فرهنگ هندو سمبل و نماد تعهد به زندگی، معنویت و باروری است. حتی برای شانس و اقبال بیشتر با استفاده از پودری به نام kumkuma خال قرمزی روی پیشانی عروس کشیده می شود.
مِهِندی | Mehendi
همه ما کم و بیش با حنا هندی و نقش و نگارهای بسیار زیبایی که روی دست و پا می کشند آشنا هستیم. مهندی (در زبان هندی به معنای حنا) یکی از اصلی ترین و مهم ترین رسم و رسوم ازدواج در هند است و شاید بتوان آن را معادل مراسم حنابندان در ایران دانست. در مراسم مهندی تنها ن هر دو خانواده حق شرکت دارند و رسمی بسیار باشکوه و رنگارنگ است. در این مراسم دست ها و پاهای عروس با حنا زینت داده می شود و نقش و نگارهایی بسیار هنرمندانه و زیبا کشیده می شود. این مراسم نشانه پیوند عروس با شوهر آینده اش است و جالب است بدانید که پس از این مراسم، تا زمان ازدواج چیزی نمی خورند تا پاک و مطهر باقی بمانند.
مراسم هَلدی | Haldi Ceremony
یکی دیگر از رسم و رسوم ازدواج در هند مراسم هلدی است. عروس و داماد صبح روزی که قرار است ازدواج کنند باید در مراسم هلدی شرکت کنند. در این مراسم خانواده های دو طرف دور هم جمع می شوند و روی عروس و داماد ترکیبی از آب، روغن و زردچوبه می ریزند! در واقع این ترکیب روی سر و صورت و لباس های عروس و داماد مالیده می شود و باور هندی ها بر این است که این کار باعث تبرک و خوشبختی زوج می شود. شاید در فرهنگ ما زردچوبه جایگاه بالایی نداشته باشد اما در فرهنگ هندی این پودر معطر و رنگی یکی از بخش های جدایی ناپذیر آشپزی و زندگی آن هاست و خواص درمانی بسیار خوبی هم برای پوست دارد.
روشن کردن آتش مقدس
برگزاری مراسم ازدواج در هند حول آتشی به نام آگنی یا آتش مقدس برگزار می شود. در طول برگزاری مراسم ازدواج عروس و داماد هفت قدم دور آتش می زنند و سوگند ازدواج را به زبان می آورند. هندی ها بر این باورند که آتش مقدس شاهد و ناظر مراسم ازدواج خواهد بود و باعث دوام و ماندگاری این پیوند می شود.
مَنداپ | Mandap
خب، حالا که تمام رسم و رسوم ها تمام شده وقت برگزاری مراسم اصلی ازدواج است. مراسم اصلی ازدواج در هند در حجله ای به نام منداپ برگزار می شود. جایگاه عروس و داماد با استفاده از گل های تازه و رنگارنگ، تور، پارچه های ساتن رنگی و ریسه های رنگی تزئین می شود و جلوه ای بسیار تماشایی پیدا می کند. جایگاه عروس و داماد طبق آداب ازدواج در هند صبح روز عروسی باید آماده شود.
گردنبند مانگالسوترا | Mangalsutra
شاید رد و بدل کردن حلقه ازدواج در اکثر فرهنگ ها نشانه تعهد و پایبندی زوج به یکدیگر باشد. اما در فرهنگ هندی گردنبندی به نام مانگالسوترا این وظیفه را بر عهده دارد. البته امروزه زوج های هندی از حلقه هم استفاده می کنند اما دختر و پسری که کاملا سنتی و طبق آدام و رسوم ازدواج در هند با یکدیگر ازدواج می کنند از این گردنبند استفاده می کنند. مانگالسوترا گردنبندی با دو نگین و آویز است و توسط شوهر به گردن زن انداخته می شود. این گردنبند حکم همان حلقه ازدواج را دارد و زن تا زمان مرگ شوهرش باید آن را به گردن داشته باشد.
خداحافظی به سبک هندی
بعد از برگزاری مراسم وقت آن است که عروس با خانواده اش خداحافظی کند و همراه با شوهرش زندگی جدیدی آغاز کنند. این مراسم Vidaai نامیده می شود و آنقدر با سوز و گداز و هندی طور برگزار می شود که اشک همه را در می آورد! برخلاف تمام قسمت های مراسم ازدواج در هند که بسیار شاد و سرزنده است آخرین قسمت پر از اشک و گریه و ناراحتی است. عروس قبل از خارج شدن از خانه پدری اش مشتی برنج را به پشت سرش می ریزد که نشانه قدردانی و تشکر از والدینش است.
شروع زندگی جدید
اگر فکر کردید مراسم ازدواج هندی ها همین جا تمام شده ظاهرا از فرهنگ هندی شناخت زیادی ندارید! تازه یکی از مهم ترین قسمت های مراسم ازدواج در هند باقی مانده است: وارد شدن عروس و داماد به خانه جدید! قبل از آنکه عروس و داماد وارد خانه شان شوند ترکیبی از آب و نمک روی آن ها پاشیده می شود تا ارواح خبیث و بدیمنی از آن ها دور شود. بعد قبل از آنکه عروس پایش را وارد خانه بگذارد باید پاهایش را داخل ترکیبی از شیر و رنگی قرمز به نام ورمیلیون می گذارد. به این ترتیب با ورود او به خانه ردپاهایی سرخ از او به جا می ماند و با این کار خدایان عشق، زیبایی و خوشبختی را فرامی خواند. در آخر سر عروس با پایش کاسه ای برنج را می ریزد تا ثروت و برکت را به خانه شان بیاورد. خب بالاخره می توانیم بگوییم که مراسم عروسی و ازدواج در هند به پایان رسیده و حالا وقت آن است که زن و شوهر جوان زندگی مشترکشان را آغاز کنند.
درباره این سایت